Woohoo, finally! Ik wilde al eeuwen zo'n DIY setje uit Japan proberen en nu is het dan eindelijk zo ver! Ik maakte zelf een mini-pizza, neem jullie mee in het proces en laat uiteraard weten of het ook écht naar pizza smaakt! Ik dacht trouwens super origineel te zijn hier mee maar toen ik ging Googlen kwam ik er achter dat Teske een hele serie hier van heeft gemaakt, oeps hihi, wel leuk om te kijken!
In Japan is het dus een dingetje om kitjes te kopen met daarin de benodigdheden om zelf je "snoep" te maken. Ik wilde heel erg graag de hamburger kit maar die was niet leverbaar, mijn tweede keus was deze pizza kit, hier te vinden voor €7.98.
Hier de inhoud van het pakketje. De instructies zijn niet te ontcijferen maar op Youtube staan verschillende filmpjes met een duidelijke uitleg. Ik heb er bewust voor gekozen om jullie niet stap voor stap mee te nemen omdat ik dat in foto-vorm niet echt van toegevoegde waarde vond.
De eerste stap was knippen en knutselen, niet het leukste natuurlijk maar het staat wel leuker bij het eindresultaat;). Alles ging makkelijk alleen de pizzadoos was even een gevecht om goed aan elkaar te plakken, geduld vereist.
Eigenlijk waren alle handelingen voor de ingrediënten hetzelfde; je goot poeder in een bakje, deed er water bij en roeren maar, sommige substanties moesten nog even in de magnetron. Op deze manier ontstonden de aardappelkoekjes, het deeg, de saus en de kaas. Waarom ze aardappelkoekjes bij een pizza doen vraag ik me wel nog steeds af. Opvallend was dat alle ingrediënten heel "echt" leken, zowel qua geur als textuur.
Hier de aardappelkoekjes. Ze waren ontzettend hard, iets te lang in de magnetron gedaan denk ik. Hierdoor waren ze ook te hard om te eten, ik heb een minihoekje geproefd en ze smaakten wel gewoon naar aardappel.
En hier de volledig belegde pizza met mozarella, gehakt en groenten. Het geheel ging weer even in de magnetron, heel spannend allemaal. In het kitje zitten trouwens ingrediënten om 2 pizza's te maken.
Tadaaaaaaa! Net echt toch? Ik zal er maar kort over zijn; ik vond de smaak afschuwelijk en proefde vooral het neppe gehakt; Steven was wel tevreden en at zelfs een tweede pizza. Hij vond het echt naar pizza smaken en vooral de kaas erg lekker. Ik kon me daar niet helemaal in vinden maar ik moet ook zeggen dat ik een beetje bevooroordeeld was door al die gekke poedertjes. De druivensap smaakte wel echt, mierzoet maar wel leuk zo voor erbij:)
Super leuk om te doen, geen fantastische smaaksensatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Leuk dat je hier bent, nog leuker als je een reactie achterlaat!