Life | Waarom dun zijn ook niet alles is..

woensdag 6 januari 2016

Bijna iedere vrouw heeft wel wat te klagen. We zijn altijd te dik, te dun, te lang, of juist te kort. Dikkere mensen roepen vaak dat ze liever dun geweest waren maar als dun iemand vertel ik je vandaag over de nadelen waar ik zelf tegen aan loop.

Natuurlijk heb ik met mijn maatje 34 ook wel voordelen en die ga ik je ook zeker vertellen. Op bovenstaande foto vind ik mijzelf overigens niet eens zo extreem dun maar als ik naar de weegschaal kijk moet ik helaas toch toegeven dat ik te licht ben. Ik ben benieuwd of andere dunne mensen dit artikel herkenbaar gaan vinden:)

Eet je wel genoeg?
Deze vraag krijg ik zo ontzettend vaak terwijl ik juist een van die mensen ben die zich de hele dag vol loopt te proppen. Als ik deze vraag krijg voelt het voor mij alsof ik mijzelf moet verantwoorden, ja ik eet genoeg, gezond, en ongezond, sorry dat ik er niet van aan kom. Aan de andere kant vind ik het heerlijk dat ik kan eten wat ik wil en nooit op hoef te letten, ik ben me er heel erg bewust van dat ik al die lekkere dingen nooit zou kunnen laten staan.

Kinderkleren
Als je gewicht stug onder de 50 kilo blijft hangen maar je wel gezegend bent met cup C dan is kleren vinden niet altijd even makkelijk. Kleding zit te los en te strak tegelijk en heeft een vreemde pasvorm. Broeken zijn ook een drama; de kleinste maat zit vaak nog te los rond mijn benen maar mijn heupen krijg ik er met geen mogelijkheid ingeperst. Verder pas ik met mijn dunne polsjes bijna nooit horloges en lijken die mooie Timberlands in maat 37 nog steeds enorme schuiten. Als je na 10 pasrondjes weer niks hebt gevonden dan eindig je toch maar weer op de kinderafdeling. Dit laatste heeft trouwens ook voordelen; ik heb al jaren een prachtig leren jasje van €10 in maat 164.

Vaak ziek
Een laag gewicht brengt helaas ook een slechte weerstand met zich mee met als gevolg dat je snel ziek bent en dat het langer duurt voor je weer beter bent. Ik heb daar zelf helaas veel last van en soms voelt het echt of mijn lichaam uit elkaar valt. Het enige wat hier tegen te doen is, is goed op je eten letten en zorgen dat je voldoende vitamines binnen krijgt en geen kou vat. Kou is ook altijd een puntje; met weinig vetjes rondom je botten sta je altijd als eerste te bibberen terwijl de rest nog in een shirtje loopt.

Voordelen
Gelukkig heeft dun zijn, net als ieder figuur, ook voordelen. Zo kan ik makkelijk slapen in een vliegtuigstoel en kan ik me altijd wel ergens tussen proppen om te zitten. Als er voor de trein een rij staat glip ik makkelijk tussen iedereen door en heb ik bijna altijd een zitplekje, je moet er toch een beetje gebruik van maken hè? Verder vind ik het heerlijk dat ik kan eten waar ik zin in heb en baal ik vooral van mijn gewicht omdat het zo veel invloed heeft op mijn gezondheid.

Ik ben benieuwd of dunne lezers deze dingen herkennen, of misschien vind je het wel totale onzin? Als je zelf wat dikker bent ben ik benieuwd of jij ook voor- en nadelen hebt waar je vaak tegenaan loopt!

25 opmerkingen:

  1. Het fijne is dat je nog een Cup C hebt, ik heb maar een Cup A. Nog erger :( Ik krijg die vraag vaak ook of ik wel genoeg eet haha

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Vervelend he, vooral als je 10x zo veel eet als de gemiddelde mens haha

      Verwijderen
  2. Het is mijn droom om slanker te zijn, natuurlijk ben ik daar zelf ook verantwoordelijk voor. Mijn zusje is ook altijd erg slank, nu na 2 kinderen een pietsie minder, maar die had vaak dezelfde problemen als jij. Als ik dan mopperde over mijn overgewicht, dan mopperde zij over haar ondergewicht. Het ergste was voor haar de verwijten dat ze anorexia zou hebben, wat niet zo is, en dat ze gewoon in ontkenning zit. Pardon, waar bemoei je je mee.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh vreselijk he als mensen meteen over anorexia beginnen. Ik heb nog nooit één seconde eten laten staan of uitgespuugd maar mensen geloven dat gewoon niet.

      Verwijderen
  3. Zo herkenbaar! Ik kan eten wat ik wil en ik kom geen gram bij. Ergens frustrerend ook omdat ik erg moet oppassen om op mijn gewicht te blijven en niet nog meer te vermageren. Met 5 kilootjes extra zou ik me veel beter in mijn vel voelen. Firstworldproblems.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja ik ken je probleem, ach het is nooit goed bij ons vrouwen he!

      Verwijderen
  4. Snap wel dat het af en toe vervelend. Eigenlijk zal iedereen wel altijd wat op zijn/haar gewicht aan te merken hebben denk ik. Ik kon ook altijd alles eten wat ik wilde, tot ik ee haar jaar geleden toch wel ietsje dikker begon te worden. Niet veel, 3 kilo ofzo en heel zichtbaar is het ook niet. Maar daardoor besefte ik wel dat alles kunnen eten ook niet heel gezond is, dus nu probeer ik wel echt op mijn voeding te letten. Dat ik een klein buikje heb maakt me niks uit, zolang ik maar gezond ben.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja precies! Zo lang je maar gezond bent dan maakt een vetje hier en daar niks uit! Die gezondheid is ook mijn grootste issue hoor, al merk ik inderdaad dat ik veel kan voorkomen door gewoon normaal groente en fruit te eten:)

      Verwijderen
  5. Zo herkenbaar allemaal. Ik ben van maat34 naar maatje 36-38 gegaan. Komt vooral door de afwisseling van mijn eten. Ben lactose intolerant. Maar alles wat je hier verteld is zo herkenbaar. In het middelbaar vroegen de leraren zelf aan mijn ouders of ik anorexia had. Net zoals jij eet ik redelijk genoeg. :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik herken me er helemaal niet in, ik kom van kingsize af naar normal size. Maar ik kan me behoorlijk goed voorstellen dat het soms ook wel eens erg frustrerend is om licht en dun te zijn (zoals jij het noemt, ik vind "dik" en "dun" altijd zo... kwetsend klinken) Maar als je maar gezond bent, dan is het goed toch? Anderen hebben altijd wel wat te klagen. Mooi artikel.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jaa als ik 30 kilo zwaarder was geweest had ik waarschijnlijk ook zat te zeuren gehad hihi. Dik en dun zijn altijd van die stomme woorden inderdaad maar, over jezelf mag je dat wel zeggen vind ik. Hoe is het met jou en de kleine in aantocht nu?

      Verwijderen
  7. Herkenbaar! Ik heb nu inmiddels denk ik wel een redelijk gezond gewicht, maar ik moet er wel echt opletten dat ik genoeg blijf eten (als ik stress heb vergeet ik dat nog wel eens), want ik val wel heel snel af, maar aankomen gaat bij mij niet of nauwelijks. Het snelle ziek worden vind ik wel het grootste nadeel denk ik.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Een laag gewicht staat niet standaard tegenover een slechte weerstand ;-) Ik zou willen dat ik nog in de kinderkleding pas haha!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Gelukkig niet standaard nee maar bij mij is het helaas een groot gevolg. In het geval van het leren jasje ben ik heeeeel erg blij dat ik er in pas maar vooral qua broeken wordt ik er nooit echt vrolijk van hihi

      Verwijderen
  9. Kinderkleding shoppen zie ik als een groot voordeel!! Doe het zelf ook wel eens! Ik werk op een basisschool en ben dan soms alleen bang dat ik groep 8 meiden zie lopen in dezelfde kleding haha!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Soms vind ik het ook een voordeel maar qua broeken is het soms wel lastig om iets te vinden wat een beetje een vrouwelijk model heeft vind ik!

      Verwijderen
  10. Die vraag of je wel genoeg eet... Ugh! *Haat aan*.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Die vraag van het eerste puntje krijg ik ook veel te vaak. Ik kan wel niet echt veel eten, op restaurant krijg ik nooit mijn bord leeg, maar ik ben zelden ziek. Daar heb ik dan wel weer geluk mee.
    Kinderkleding heb ik nog nooit geprobeerd, misschien toch eens doen dan! ;)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jaaaa soms zitten er echt toffe dingen bij voor hele lage prijzen!

      Verwijderen
  12. It's a pleasure to read your blog :)Thank you.
    http://www.factorypatagonia.com

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Zo herkenbaar, helaas. Ik ben 1,75m en weeg 50kg. Ik krijg vaak de opmerking: 'ben jij nu nog vermagert? Zie maar dat je geen anorexia krijgt' Heel vervelend dit! Ik ben nooit dik geweest, in mijn 'zwaarste' periode woog ik 58kg (nog steeds te weinig). Sinds jaar en dag heb ik maag en darmproblemen, nu sinds 5 maanden kreeg ik de diagnose 'lactose intolerant'. Best heftig want ik was al een moeilijke eter, nu mag ik zelfs dingen die ik graag lust ook niet meer eten, met als gevolg dat ik geen gram meer bijkom. Maar ik voel me goed en ik eet relatief gezond en eet veel fruit en groenten dus ik klaag niet. Ik draag ook kindermaten en draag kleren van mijn dochter van 13 (basics, geen kindertruien ofzo hoor) ;)
    Horloges en armbanden zijn ook voor mij een ramp en ringen vinden in maatje 46 of 48 is al helemaal een ramp!
    Mooi artikel!
    Liefs,
    Eefje

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel voor je reactie en fijn om ook jouw reactie vol herkenning te lezen, ik ben dus niet de enige! Wel opvallend want bij mij kwamen ze ook ineens aanzetten met lactose intolerantie.. Jij bent nog best lang trouwens, ik heb nog het geluk 10cm korter te zijn, dan lijk je wat dikker meteen hihi

      Verwijderen
  14. Mooi geschreven en zo herkenbaar. Heb er vaak verdriet van. In mijn zwangerschap 18 kilo aangekomen. Ik was prachtig. Daarna ziek geworden. Ziekte van crohn. In korte tijd woog ik nog maar 46 kilo. Nu nog steeds maar 48 kilo. Ik eet veel en mijn ziekte is stabiel. Hoera. Maar Ik kom niks aan! Ik eet zeker 6 boterhammen banaan noten avocado brinta havermout noem maar op... Zucht wat zou ik graag een paar kilo erbij willen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja echt he, een paar kilo maar om er net wat mooier uit te zien en van dat ongezonde gewicht af te zijn. Ik ben echt verbaast over alle reacties van mensen die dit herkennen, fijn en onverwacht!

      Verwijderen

Leuk dat je hier bent, nog leuker als je een reactie achterlaat!