Life | Oud & Nieuw in het ziekenhuis..

Daar ben ik weer, na een ruime week geen artikelen. Nou is er wel eens vaker niks online maar eigenlijk nooit zo lang achter elkaar en dit keer ook niet zonder reden. Ik bracht namelijk de jaarwisseling noodgedwongen door in het ziekenhuis. Omdat ik heel veel vragen heb gekregen (en vooral heel veel lieve berichtjes) wilde ik toch graag even een update geven over hoe en wat. Ook zal het voorlopig vaker voorkomen dat er minder artikelen online komen en vind ik het fijn om even toe te lichten waarom.

Ik zal jullie niet vermoeien met alle dramatische en medische details en hier een heel boek van maken, maar een beetje info is wel handig. Ik zit al een tijdje thuis met een burn-out, niet echt chill maar dat komt allemaal wel goed. Ik heb daar online eigenlijk niks over gedeeld omdat ik daar niet echt behoefte aan had. De week voor de jaarwisseling was ik al niet fit maar goed, dat ben je met een burn-out wel vaker dus ik deed rustig aan en dacht dat het wel bij zou trekken. Op oudjaarsdag voelde ik me in de avond steeds slechter en besloten we toch maar een telefoontje te doen naar de huisartsenpost. Dit had uiteindelijk als resultaat dat ik naar het ziekenhuis moest en exact om 00:00 een ziekenhuisbed op de eerste hulp in stapte. Achteraf best een grappige timing en ook relatief knap om in de eerste paar seconden van het nieuwe jaar al je complete eigen risico er doorheen te jassen.

Onderzoeken, prikken en monitoren later bleek er een zuurstoftekort in mijn hart te zijn door vermoedelijk een ontsteking en verkrampingen. Best eng om dat voor het eerst te horen, aan de andere kant ook heel fijn om aan een hartmonitor te liggen. Wat je ook voelt of hoe benauwd je ook bent, je ziet op de monitor of je hart gewoon lekker doorklopt, en dat was bij mij gelukkig het geval.

Uiteindelijk heb ik na een spannend nachtje nog een vrij naar onderzoek gehad via mijn slagader. Ik vond dat erg pijnlijk en ook gewoon eng, ik ben niet zo´n held met die ziekenhuisdingen, de uitslag was gelukkig goed en na een week is de pijn aan mijn arm al stukken minder.

Inmiddels ben ik weer thuis met een bergje medicijnen en verplichte rust. De ontsteking moet over gaan en dat kan wel even duren. Het vervelende is dat het pijnlijk is en soms eng, omdat het nou eenmaal om mijn hart gaat. Ik probeer maar een beetje van de rust te genieten en me vooral niet druk te maken om alles wat er maar in mijn hoofd voorbij komt. Ik besef me dat dit geen super samenhangend verhaal is maar ik wilde niet alle details er in verwerken en gewoon kort vertellen wat er gebeurt is, als je nog specifieke vragen hebt mag je me altijd een berichtje sturen:).

Ik heb vandaag voor het eerst weer foto´s gemaakt en ik kan ook weer normaal typen, ik ga mezelf alleen geen dagelijkse artikelen opleggen. Ik kijk even hoe ik qua energie en pijn zit per dag, beter worden is nu even het belangrijkste. Iets rustiger dus hier online, maar zodra er weer een nieuw artikel is geef ik jullie een seintje via Instagram:).

Nogmaals heel erg bedankt voor alle lieve berichtjes die jullie gestuurd hebben en een superfijn, gelukkig en gezond 2018!