Life | Cassie

Sommigen hebben het al een beetje meegekregen op Instagram maar voor de rest; Casper is vorig weekend aangereden. Ik zat even te twijfelen of ik hier wel een artikel over moest schrijven maar ik kreeg toch best wat vragen en ik merk dat ik het zelf fijn vind om het even van me af te schrijven.

Afgelopen zaterdag ging Casper naar buiten. Hij gaat vrijwel dagelijks naar buiten, vlijft soms een nachtje weg maar komt altijd weer terug. Dit keer logeerde de hond ook bij ons, Casper is dan soms een beetje geïrriteerd. We waren dan ook niet heel verbaasd dat Cas 's avonds niet thuis kwam. Toen we langs een garage hier om de hoek liepen, waar we wel in konden kijken maar niet in konden, zagen we 'm liggen. Hij miauwde naar ons maar kwam niet naar ons toe, geïrriteerd dachten wij.

Zondag zijn we een keer of 3 langsgelopen, hij bleef miauwen maar weigerde te komen.

's Avonds kreeg ik een raar gevoel, het klopte niet, hij zou nooit zo lang boos blijven. Ik wilde aan gaan bellen bij de huizen rondom de garage maar toevallig kwam er net iemand naar buiten lopen die ons binnen liet.

Casper lag ik een doos en al snel was duidelijk dat hij ernstig gewond was. De dierenarts in Lienden had dienst dus na een telefoontje zijn we daarheen geraced. Casper was wel wakker maar leek erg versuft door de pijn.

Bij de dierenarts ging het allemaal heel snel. Casper werd verdoofd voor onderzoek.

Na een aantal onderzoeken en wat heen en weer kwam de uitslag. We konden het pootje proberen te herstellen, dit was vrij risicovol en zou een lange nasleep hebben. De andere optie was amputeren. Eigenlijk geen risico's en voor de kat het makkelijkst. De laatste optie was ook het advies van de dierenarts en daar hebben we na veel informatie en overleg ook voor gekozen.

Maandag zijn we nog even langs geweest, hij was erg blij om ons te zien en wij natuurlijk ook;) Dinsdag is onze vriend geopereerd en vanochtend hebben we 'm weer opgehaald. De dierenarts belde 2x per dag voor een update, heel erg prettig. De operatie is heel goed gegaan, Cas heeft medicijnen en een kapje om tegen het likken.

Hij is nu sinds donderdagochtend thuis en het gaat nog een beetje moeizaam. Hij probeert een beetje te lopen maar de kap zit ontzettend in de weg. Hij slaapt veel en is een beetje knorrig. Over 10 dagen mag de kap er af en dit weekend word het verband weer verwisseld.

We zijn ontzettend blij dat het, naar omstandigheden, goed gaat en dat we hem weer bij ons hebben.

Ik zelf maak me wel veel zorgen om de toekomst. Hoe moet het straks als hij weer naar buiten wilt, wat ik niet meer aan durf. Ook is het natuurlijk lastig om te beestje zo veel pijn te zien hebben. Het geamputeerde pootje valt me alles mee, het ziet er niet echt naar uit.

We geven 'm maar extra veel liefde de komende tijd.

Ik wil iedereen die op Instagram gereageerd heeft nog even bedanken, alle lieve berichtjes hebben ons heel goed gedaan!

<3